Καιρός / Πρόγνωση καιρού – Εκκάρα – Ανω Αγόριανη
ΔΕΛΤΙΟ ΚΑΙΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΕΚΚΑΡΑ ΔΟΜΟΚΟΥ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ
Η αριθμητική πρόγνωση καιρού χρησιμοποιεί μαθηματικά μοντέλα της ατμόσφαιρας και των ωκεανών βασιζόμενη στις τρέχουσες καιρικές συνθήκες. Παρόλο που η πρώτη προσπάθεια έγινε στη δεκαετία του 1920 η αριθμητική πρόγνωση του καιρού έδωσε ρεαλιστικά αποτελέσματα με την έλευση της προσομοίωσης στους υπολογιστές στη δεκαετία του 1950. Ένας αριθμός των παγκόσμιων και περιφερειακών μοντέλων πρόβλεψης λειτουργούν σ διαφορετικές χώρες σε όλο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας τις τρέχουσες καιρικές παρατηρήσεις που αναμεταδίδονται από ραδιοβολίδες ή μετεωρολογικούς δορυφόρους ως εισροές στα μοντέλα.
Μαθηματικά μοντέλα που να βασίζονται στους ίδιους νόμους της φυσικής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία βραχυπρόθεσμων προβλέψεων καιρού ή μακροπρόθεσμες προβλέψεις του κλίματος. Το τελευταίο εφαρμόζονται ευρέως για την κατανόηση και την προβολή της αλλαγής του κλίματος. Οι βελτιώσεις που έγιναν σε περιφερειακά μοντέλα έχουν επιτρέψει σημαντικές βελτιώσεις στην πρόβλεψη της πορείας των τροπικών κυκλώνων και της ποιότητας του αέρα. Ωστόσο, τα ατμοσφαιρικά μοντέλα έχουν φτωχά αποτελέσματα στη διαχείριση διαδικασιών που συμβαίνουν σε μια σχετικά περιορισμένη περιοχή, όπως οι πυρκαγιές.
Κάνοντας χειρισμούς στον τεράστιο αριθμό δεδομένων και εκτελώντας πολύπλοκους υπολογισμούς που είναι απαραίτητοι στη σύγχρονη αριθμητική πρόγνωση του καιρού, απαιτεί μερικά από τους πιο ισχυρούς υπερυπολογιστές στον κόσμο. Ακόμη και με την αυξανόμενη δύναμη των υπερυπολογιστών, η ικανότητα πρόβλεψης των αριθμητικών μοντέλων καιρού εκτείνεται σε περίπου έξι μόνο μέρες. Παράγοντες που επηρεάζουν την ακρίβεια των αριθμητικών προβλέψεων περιλαμβάνουν την πυκνότητα και την ποιότητα των παρατηρήσεων που χρησιμοποιούνται ως βάση για τις προβλέψεις, σε συνδυασμό με τις αδυναμίες των ίδιων των αριθμητικών μοντέλων. Παρόλο που έχουν αναπτυχθεί τεχνικές για μετά την διαδικασία, όπως οι στατιστικές μοντέλου παραγωγής (MOS) για να βελτιωθεί ο χειρισμός των σφαλμάτων στις αριθμητικές προβλέψεις, ένα πιο θεμελιώδες πρόβλημα έγκειται στην χαοτική φύση των διαφορικών εξισώσεων που χρησιμοποιούνται για να προσομοιώσουν την ατμόσφαιρα. Είναι αδύνατο να λυθούν αυτές οι εξισώσεις ακριβώς, και τα μικρά λάθη μεγαλώνουν με το χρόνο (διπλασιαζόμενα περίπου κάθε πέντε ημέρες). Επιπλέον, οι διαφορικές εξισώσεις που χρησιμοποιήθηκαν στο μοντέλο πρέπει να συμπληρωθούν με παραμέτρους για την ηλιακή ακτινοβολία, την πορεία της υγρασίας (σύννεφα και βροχοπτώσεις), της ανταλλαγή της θερμοκρασίας, το έδαφος, τη βλάστηση, τα επιφανειακά ύδατα, καθώς και τις επιπτώσεις τους στο εδάφους. Σε μια προσπάθεια να αξιολογήσουν το μεγάλο ποσό της εγγενούς αβεβαιότητας που παραμένει στις αριθμητικές προβλέψεις, ένα σύνολο προβλέψεων έχουν χρησιμοποιηθεί από τη δεκαετία του 1990 για να βοηθήσει να μετρηθεί ακριβώς η αξιοπιστία των προγνώσεων και να αποκτηθούν χρήσιμα αποτελέσματα στο απώτερο μέλλον από ό,τι άλλο είναι δυνατόν. Η προσέγγιση αυτή αναλύει πολλαπλές προβλέψεις που δημιουργήθηκαν με ένα επιμέρους μοντέλο πρόβλεψης ή πολλαπλά μοντέλα.